Podstawą oceny jest frekwencja studenta na zajęciach, progres, aktywność i zaangażowanie oraz udział w wyznaczonych przeglądach, w tym w przeglądzie semestralnym, a także jakość artystyczna i techniczna powstałych prac oraz sposób ich ekspozycji w ramach wystawy semestralnej.

KRYTERIA OCENY:
-artystyczna i techniczna jakość powstałych realizacji
-sposób ekspozycji i prezentacji realizowanych projektów rysunkowych i około-rysunkowych
-indywidualny postęp studenta w obszarze związanym z założeniami pracowni
-rozwój rysunkowej wrażliwości i doskonalenie warsztatu
-adekwatny i świadomy dobór środków wyrazu odnośnie do indywidualnie wybranego tematu pracy
-aktywne i eksperymentalne poszukiwanie twórcze w ramach wybranego przez siebie tematu/założenia pracy
-zaangażowanie w pracę artystyczną w obrębie pracowni i zajęć, aktywność podczas przeglądów
-umiejętność kreatywnego obserwowania rzeczywistości i emocji, a także ich reinterpretacji za pomocą szeroko rozumianych metod rysunkowych

SKALA OCEN:
Ocena celująca (bardzo dobra plus): bardzo duże zaangażowanie studenta w pracę artystyczną w pracowni, wysoki poziom techniczny pracy oraz wybitne efekty artystyczne wykonanych realizacji.
Ocena bardzo dobra: bardzo duże zaangażowanie studenta w pracę artystyczną w pracowni, wysoki poziom techniczny pracy oraz bardzo dobre efekty artystyczne wykonanych realizacji.
Ocena dobra plus: duże zaangażowanie studenta w pracę artystyczną w pracowni oraz więcej niż dobre efekty artystyczne wykonanych realizacji i poziom techniczny pracy.
Ocena dobra: duże zaangażowanie studenta w pracę artystyczną w pracowni oraz dobre efekty artystyczne wykonanych realizacji i dobry poziom techniczny pracy.
Ocena dostateczna plus: średnia aktywność studenta w pracę artystyczną w pracowni oraz przeciętny poziom techniczny i artystyczny wykonanych realizacji.
Ocena dostateczna: mała aktywność studenta w pracę artystyczną w pracowni oraz przeciętny przeciętny poziom techniczny i artystyczny wykonanych realizacji.
Ocena niedostateczna: brak jakiejkolwiek aktywności wynikłej z konieczności pracy artystycznej w pracowni oraz niedostateczne efekty techniczne i artystyczne wykonanych prac.

Pracownia Rysunku Multimedialnego, to platforma, na której w sposób naturalny spotykają się ze sobą różne dyscypliny sztuki. Z propozycjami przychodzą sami studenci, których preferencje techniczne po dwóch latach studiów są już często wyraźnie określone: fotografia, animacja, tkanina, grafika... Nazwa "Rysunek" na drzwiach pracowni nie może wykluczać ich wyborów. Nie może przekreślać ulubionej metody, przeciwnie – ma ją wykorzystać i rozwinąć w stronę doskonałości. Poznawać, eksperymentować bez sztucznych granic! Rysunek – on przecież widoczny jest praktycznie wszędzie. O wartościach, które stykają się z tym pojęciem można mówić w kontekście różnorodnych rozwiązań artystycznych. Ołówek, węgiel kredka albo mazak? – nie to jest istotne; płasko, w przestrzeni, na kartce czy w komputerze – każdy wybór jest możliwy. Liczą się: świadomość, sens, umiejętność i jakość. Zachęcam do poszerzania granic własnej wypowiedzi plastycznej, przekraczania akademickich przyzwyczajeń i eksperymentowania w celu rozwinięcia samoświadomości tego czym jest (może być) współczesny obraz.

Pracownia nie przewiduje pracy w oparciu o obserwację modela z natury, jednak nie wyklucza jej w przypadku uzasadnionej potrzeby. W trakcie realizowania indywidualnych projektów w ramach pracowni można korzystać z dowolnych technik rysunku tradycyjnego, ale także tych multimedialnych i przestrzennych. 

Pracownia Rysunku Multimedialnego, to platforma, na której w sposób naturalny spotykają się ze sobą różne dyscypliny sztuki. "Rysunek" widoczny jest praktycznie wszędzie, a jego definicja jest bardzo szeroka. O wartościach, które stykają się z tym pojęciem można mówić w kontekście różnorodnych rozwiązań artystycznych. Płasko lub w przestrzeni, na kartce czy w komputerze – każdy wybór jest możliwy. Liczą się: świadomość, sens, umiejętność i jakość. 

Pracownia nie przewiduje pracy w oparciu o obserwację modela z natury, jednak nie wyklucza jej w przypadku uzasadnionej potrzeby. W trakcie realizowania indywidualnych projektów w ramach pracowni można korzystać z dowolnych technik rysunku tradycyjnego, ale także tych multimedialnych i przestrzennych. 

FORMA REALIZACJI PRZEDMIOTU: Realizacja indywidualnego konceptu, projektu artystycznego zaproponowanego przez studenta, w oparciu o ćwiczenia, korekty, dyskusje i konsultacje.

METODY KSZTAŁCENIA:

Metody podające:
Wykład problemowy
Metody poszukujące (samodzielnego uczenia się):
Klasyczna problemowa
Ćwiczeniowa
Projektu artystycznego
Doświadczeń i eksperymentu
w uzasadnionych przypadkach i tematach także Obserwacji / studium
Metody dyskusji:
Seminaryjna
Indywidualna korekta
Metody eksponujące:
Pokaz / przegląd
Wystawa

Godziny kontaktowe wynikające z planu studiów: 60
Godziny niekontaktowe - praca własna studenta: 60
Suma godzin: 120
Punkty ECTS: 4

Pracownia nie prowadzi formy kształcenia opartego na realizacji określonych tematów podczas zajęć. Tematy są wynikową propozycji indywidualnych realizacji i projektów studentów, jednak zazwyczaj oscylujemy w okolicy takich pojęć jak: rysunek i jego szeroka definicja, linia, kreska, plama, przestrzeń, płaszczyzna, walor, kontrast, kompozycja, tektonika, skala, czas, warstwy, transparencja, obraz, przedstawienie, relacja, komunikat, ekspozycja, technika, dobór mediów.

Literatura podstawowa:

• Rysunek - przestrzeń realna - przestrzeń kreowana : I Konferencja Rysunku. ; Katedra Rysunku. Wydział Rzeźby ASP w Gdańsku / [red. Magdalena Schmidt-Góra, Mariusz Kulpa ; aut. Janusz Karbowniczek et al. ; tł. Aleksandra Serwińska et al.]. Wyd. Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku, 2012.
• Sztuki w przestrzeni transmedialnej / pod red. Tomasza Załuskiego. Wyd. Łódź : Akademia Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego, 2010.

Literatura dodatkowa:

• Historia rysunku : od Altamiry do Picassa / Terisio Pignatti ; tłumaczenie Tamara Łozińska. Wyd. Warszawa : Arkady, ©2006.
  Przedstawianie i znaczenie : próba analizy semiologicznej rysunku / Janusz Lalewicz ; tekst przygot. do dr. i posł. opatrzył Wojciech Cesarski. Wyd. Gdańsk : słowo/obraz, cop. 1995.
• Powstanie i rozwój mediów : od malowideł naskalnych do multimediów / Tomasz Goban-Klas ; kalendarium oprac. Zbigniew Bauer. Wyd. Kraków : Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej, 2001.
• część lektur dodatkowych dobierana jest także indywidualnie w zależności od obszaru problemowego konkretnej realizacji studenckiej

Brak.

Zaliczenie VII semestru

Umiejętność swobodnego posługiwania się narzędziami rysunkowymi. Dobrze opanowane podstawy rysunku z natury. Podstawowa wiedza z historii kultury i informacje z obszaru sztuki współczesnej.