Każdy semestr zajęć kończy się zaliczeniem z oceną.

Podstawą oceny i warunkiem zaliczenia jest wartość artystyczna prac, postępy dokonane w danym okresie, realizacja zadań z zakresu rysunku, obecność i zaangażowanie na zajęciach, udział w przeglądach indywidualnych. Ćwiczenia praktyczne w zakresie rysunku i malarstwa, indywidualne analizy i korekty, także wskazywanie i ujawnianie odrębności i początków własnego języka plastycznego, świadomości artystycznej i wartości plastycznych, stanowią metodę do wypracowania oceny.

Kryteria oceniania:

Ocena celująca - większe niż określa to program zaangażowanie studenta w pracę artystyczną, w zadania oraz wybitne efekty artystyczne wykonanych prac.

Ocena bardzo dobra - duże zaangażowanie studenta w pracę artystyczną, zadania określone w pracowni oraz bardzo dobre efekty artystyczne.

Ocena plus dobry - duże zaangażowanie studenta w pracę artystyczną, w prowadzone w pracowni zadania oraz dobre efekty artystyczne wykonanych prac.

Ocena dobry - duże zaangażowanie studenta w pracę artystyczną, w prowadzone w pracowni zadania, dobre rezultaty artystyczne wykonanych prac.

Ocena plus dostateczna - średnia aktywność studenta w pracę artystyczną, w prowadzone w pracowni zadania i przeciętny poziom wykonanych prac.

Ocena dostateczna - mała aktywność studenta w pracę w prowadzoną w pracowni, zadania i przeciętny poziom wykonanych prac.

Ocena niedostateczna - brak aktywności wynikającej z postawionych studentowi zadań, lub niedostateczne efekty i jakość wykonanych prac.

Podstawy rysunku i widzenia po przez rysunek i malarstwo, są najważniejszym elementem kształcenia w pracowni.
Przyjęte przez prowadzącego cele i metody, stanowią o procesie dochodzenia przez studentów do autonomicznej i dojrzałej formy wypowiedzi malarskiej i rysunkowej.
Ich strategia, forma, jest wzajemnym odniesieniem się do indywidualnego rozwoju każdego ze studentów.

Cele przedmiotu to:

- opanowanie podstawowych umiejętności komponowania konstruowania rysunku w oparciu o naturę

- rozwijanie umiejętności wnikliwej obserwacji natury jako warunku rzetelnego budowania obrazu- rozwijanie umiejętności percepcji

- analiza wzajemnych stosunków, różnych elementów (kontrasty)

- kształcenie postawy kreacyjnej (Inicjatywa twórcza)

- wybór odpowiednich środków artystycznych do realizacji własnych koncepcji artystycznych

- kształcenie w zakresie szeroko rozumianej kultury plastycznej, analizowanie składników dzieł sztuki pochodzących z różnych epok.

- Kształcenie myślenia analitycznego

- Rozwijanie indywidualnych cech wyrazu i naturalnych predyspozycji studentów.

- Rozwijanie umiejętności wykonawczych

- komponowanie przestrzeni malarskiej, praktyczne ćwiczenia z barwą i kolorem, uświadomienie studentów o tym że kolor nie tylko barwi przedmiot lecz ma znaczenie samodzielne.

- Praktyczne poznanie różnych narzędzi i technik rysunkowych i malarskich

- Nauka pokory w stosunku do wykonywanej pracy

- rozwijanie intuicji artystycznej

- autokrytyka ( zdolność obiektywnego oceniania własnych postępów.

Podstawy rysunku są realizowane i ukierunkowane na rozwój studentów, jak i procesem zdobywania przez nich umiejętności artystycznych.

Podobnie jak sam przedmiot - rysunek, edukacja ma charakter otwarty, dialogiczny.

Metody kształcenia:

W ramach zajęć w pracowni odbywają się przeglądy prac, korekty indywidualne, ćwiczenia praktyczne, pokazy, konsultacje. Współpracę kończą wystawy semestralne i końcoworoczne, weryfikując postępy studentów i stosowanych metod współpracy.

Stosowane w procesie nauczania metody:  metody podające: wykład problemowy, metody poszukujące (samodzielnego uczenia się): klasyczna problemowa, ćwiczeniowa, projektu artystycznego, doświadczeń i eksperymentu, obserwacji/studium; metody dyskusji: indywidualna korekta; metody eksponujące: pokaz/przegląd, wystawa.

Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia założonych efektów w godzinach oraz punktach ECTS

Godziny kontaktowe wynikające planu z studiów: 120 h

Godziny niekontaktowe – praca własna studenta: 120 h

Suma godzin: 240 h

Punkty ECTS: 8

Realizowane zadania w pracowni, mają charakter zindywidualizowanych ćwiczeń opartych na obserwacji natury, własnych zindywidualizowanych poszukiwań wyrazu. Tematami są martwa natura, portret, autoportret. Eksperymentując, student uczy się łączyć techniki, rozwija poszukiwania formalne np. colage.

Przykładowe zadania:
Studium postaci, interpretacja poprzez użycie różnorodnych technik rysunkowych.
Studium martwej natury, jest interpretacją z zastosowaniem różnorodnych technik rysunkowych na zróżnicowanych podłożach.
Rysunki i szkice oparte o analizę przestrzeni z zastosowaniem różnorodnych technik rysunkowych, jak i  technik własnych. wykonywanie autorskich projektów, indywidualnych zadań problemowych.

lektury obowiązkowe:

Władysław Strzemiński. Teoria widzenia. / Wydawnictw Literackie / Kraków 1958

Maria Rzepińska Historia Koloru w dziejach malarstwa europejskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1970

John Gage, Kolor i kultura. Teorie i znaczenie Koloru od Antyku do Abstrakcji, Universitas, Kraków 2008

Rudolf Arnheim, Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka, przeł. J. Mach,    WAiF, Warszawa 1978

Rudolf Arnheim, Myślenie wzrokowe, przeł.M. Chojnacki, słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2011

lektury uzupełniające:

Ernst H. Gombrich , Sztuka i złudzenie. O psychologii przedstawienia obrazowego, przeł. Jan Zarański, PIW, Warszawa 1981

Roman Ingarden , O budowie obrazu, w: Studia z estetyki, t. II, PWN, Warszawa 1966, s. 7-118

J. Courtine, C Haroche, Historia Twarzy, Słowo Obraz Terytoria,Gdańsk 2007

John Berger, Sposoby Widzenia, Dom Wydawniczy REBIS, Poznań 1997

Wasyl Kandyński,  Punkt, linia i płaszczyzna, PIW, Warszawa 1986        

Plener malarski po 1 roku, w ramach możliwości plenery pracowniane

Warunkiem przystąpienia do udziału w zajęciach jest kwalifikacja na studia na kierunku malarstwo.

Punktem wyjścia do realizacji treści przedmiotu, są wcześniej nabyte umiejętności związane z malarstwem pozwalające na zdanie egzaminu wstępnego na wydział malarstwa. Także, na poziomie szkoły średniej, ogólne wiadomości z dziedziny kultury i sztuki.