Frekwencja, udział studentów w trakcie omawiania tekstów i w trakcie dyskusji, wynik egzaminu pisemnego w formie tekstu oraz wynik z identyfikacji materiału wizualnego przygotowanego w formie slajdów

Ocena bdb - zdanie w 90 % egzaminu

Ocena db - zdanie w 70 % egzaminu

ocena dost - zdanie 60 % egzaminu

ocena ndst - 50% i poniżej

cel poznawczy;
-zna metodologię oraz elementarną terminologię używaną w naukach o sztuce, kulturze i filozofii. Rozumie jej źródła i zastosowania
-rozpoznaje różnorodność objawów życia społecznego, w tym rodzaje i funkcje struktur oraz instytucji społecznych, w perspektywie pochodzenia z różnych środowisk i kultur
-zna podstawowe mechanizmy procesów komunikowania interpersonalnego i społecznego - roli w nich sztuki
-posiada podstawową wiedzę dotyczącą wzorców historyczno-kulturowych oraz formalnych elementów budowy dzieła plastycznego, technologii i realizacji prac plastycznych oraz środków ekspresji twórczej
cel kształcący;
-potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę korzystając z różnych źródeł i nowoczesnych technologii
-analizuje struktury dzieła plastycznego ze zrozumieniem relacji zachodzących pomiędzy rodzajem stosowanej w dziele ekspresji artystycznej a niesionym przez nią komunikatem rozumie potrzebę ciągłego rozwoju zawodowego
i osobistego
cel praktyczny;
-rozumie potrzebę ciągłego rozwoju zawodowego i osobistego
-posiada umiejętność samooceny, jak też jest zdolny do konstruktywnej krytyki działań na tematy społeczne, naukowe i etyczne w obrębie własnej dziedziny zawodowej

Sztuka od wieków stawiała sobie za cel tyleż kształcenie umysłu, co radowanie zmysłów. Wydaje się, że współczesna twórczość artystyczna gra w całkiem innym rejestrze. Niesmak zastąpił smak. Wystawianie na pokaz i bezczeszczenie ludzkiego ciała, poniżanie jego funkcji i wyglądu, deformacje, okaleczenia i samookaleczenia, fascynacja krwią i wydzielinami ciała z ekskrementami wyłącznie, kaprofilia i kaprofagia - [...] sztuka oddaje się dziwacznym obrzędom, a plugastwa i ohyda piszą nieoczekiwany rozdział w historii zmysłów. (cyt. Jean Clair, De Immundo)

Wykład, prezentacja multimedialna, konwersacja ze studentami, praca na tekstach dotyczących tematu

Celem zajęć jest zapoznanie studentów z wybranymi najistotniejszymi zjawiskami z obszaru współczesnej kultury wizualnej, a także stematyzowanie teoretycznego zaplecza tzw. wizualnej kultury.
Punktem wyjścia jest ciało- jako nowe medium, tak chętnie eksplorowane przez współczesną sztukę. Obszerne wprowadzenie dotyczy zbadania wszelkich aspektów związanych z ciałem.
Głównymi tematami są:  krew, ból, nagość, seksualność, śmierć - w szerokich kontekstach kulturowo-społecznych. Następnym krokiem jest przerzucenie tych aspektów na konkretne strategie artystyczno-kuratorskie.

Bakke Monika, Ciało otwarte. Filozoficzne reinterpretacje kulturowych wizji cielesności, Wydawnictwo Naukowe Instytutu Filozofii UAM, Poznań 2000
Monika Bakke, Bio-transfiguracja. Sztuka i etyka posthumanizmu, UAM, Poznań 2010
Bauman Zygmunt, Ciało i przemoc w obliczu ponowoczesności, UMK, Toruń 1995
Brach-Czaina Jolanta, Ciało współczesne, [w:] „Res Publica Nowa”, nr 11, 2000, s. 3-10
Brach-Czaina Jolanta, Szczeliny istnienia, Wyd. eFKA, Kraków 1999
Butler Judith, Uwikłani w płeć. Feminizm i polityka tożsamości, Warszawa 2008
Chamayou Gregoire, Podłe ciała, Gdańsk 2012
Ciesielska Jolanta, Kondycja ludzka, [w:] „Magazyn Sztuki” nr 6/7 (2/3), 19995, s. 72-81
Clair Jean, De Immundo, Warszawa 2009
Czubak Bożena, Sztuka na marginesie rzeczywistości, [w:] „Magazyn Sztuki”, nr 4, 1994, s.44-54
Didi-Huberman, Obrazy mimo wszystko, Kraków 2008
Jakubowska Agata, Na marginesach lustra. Ciało kobiece w pracach polskich artystek, Kraków 2005
Nancy Jean-Luc, Corpus, Gdańsk 2002
Narracje, estetyki, geografie. Fluxus w trzech aktach, wyd. Krytyki Politycznej, 2015
Kluszczyński Ryszard W., Artyści pod pręgierz, krytycy sztuki do kliniki psychiatrycznej, czyli najnowsze dyskusje wokół sztuki krytycznej w Polsce, [w:] „Exit. Nowa sztuka w Polsce”, nr 4 (40) 1999, s. 2074-2081
Izabela Kowalczyk, Niebezpieczne związki sztuki z ciałem, Poznań 2002.
Izabela Kowalczyk, Ciało i władza. polska sztuka krytyczna lat 90, Wydawnictwo SIC! Warszawa 2002
Kowalczyk Izabela, Ciało, władza i cenzura (na przykładzie jednej pracy, która nie istnieje i drugiej, której nie widać), [w:] „Magazyn Sztuki” nr 23 (3), 1999, s. 29-32
Kowalczyk Izabela, Ciało zszargane w fotografii dokumentalnej i sztuce współczesnej, [w:] Sesja: Punkt widzenia. Fotografia ciała, red. Marek Jańczyk, Iwona Święch, Kraków 2006, s. 27-31
Leszkowicz Paweł, Sztuka a płeć. Szkic o współczesnej sztuce polskiej, [w:] „Magazyn Sztuki’, nr 22 (2), 1999
Leszkowicz Paweł , Helen Chadwick. Ikonografia podmiotowości, Aureus, Kraków, 2001
Leszkowicz Paweł, Nagi mężczyzna. Akt męski w sztuce polskiej po 1945 roku, Poznań 2012
Nowe zjawiska w sztuce polskiej po 2000, Re. Borkowski Grzegorz, Mazur Adam, Branicka Monika, Zamek Ujazdowski, Warszawa 2008
Piotrowski Piotr, Agorafilia. Sztuka i demokracja w postkomunistycznej Europie, Poznań 2010
Sienkiewicz Karol, Zatańczą ci, co drżeli. Polska sztuka krytyczna
Sitkiewicz Piotr, Polska szkoła animacji, Słowo/Obraz/Terytoria, Kraków 2013
Truszkowski Jerzy, Artyści radykalni, Galeria Bielska, 2008
Żmijewski, Drżące ciała. Rozmowy z artystami, Warszawa 2009
Artluk, Artmix, Magazyn Sztuki, Szum, Obieg katalogi z wystaw
Blog Izabeli Kowalczyk i Doroty Łagodzkiej

Literatura uzupełniająca:
Menninghaus Winfried, Wstręt teoria i historia, Kraków 2009
Baudrillard Jean, Spisek sztuki, Warszawa 2006
Benjamin Walter, Anioł Historii, Poznań 1996
Bataille Georges, Historia erotyzm, Warszawa 2012
Huberman Didi, Invention de l’hystérie. Charcot et l’Iconographie photographique de la Salpêtrière, Macula, 1982
Swoboda Tomasz, Historie oka. Bataille, Leiris, Artaud, Blanchot, Gdańsk 2012

brak

Analiza współczesnej historii sztuki i myśli filozoficzno-społecznej (teoria) oraz sztuki (praxis). 

Posiada podstawową wiedzę z zakresu sztuki nowoczesnej i współczesnej oraz jej teorii.