Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zdanie kolokwium pisemnego (na zakończenie każdego semestru) w formie test faktograficznego, dotyczącego odnośnej problematyki (na podstawie projekcji, komentarzy oraz rekomendowanych tekstów).

Wykłady dotyczą zagadnień architektury prezentowanej bądź reprezentowanej w filmach (dokumentalnych i fabularnych).

Spotkania ogniskują się wokół projekcji filmów, w których architektura prezentowana bądź reprezentowana jest głównym bądź jednym z wiodących tematów, zaś sztafaż architektoniczny odgrywa w nich istotna rolę. Fenomen przestrzeni architektonicznej filmowanej, fotografowanej, transformowanej w ruchomych obrazach stanie się punktem wyjścia zarówno do omówienia kontekstu historyczno-architektonicznego powstałych filmów, jak również pretekstem do analiz oraz interpretacji filmowych (i nie tylko) sposobów widzenia architektury.

Analizowane filmy: m.in.

1. „Dwaj ludzie z szafą”, reż. Roman Polański, 1958, 14 min

2. „Á propos Nicei”, reż. Jean Vigo, 1930, 21 min

3. „Berlin- symfonia wielkiego miasta”, reż. Walter Ruttmann, 1927, 74 min 

4. „Królik po berlińsku”, reż. Bartek Konopka, 2009, 51 min

5. „Człowiek z kamerą”, reż, Dziga Viertov, 1929, 68 min 

6. „Blokada”, reż. Siergij Łoznica, 2006, 52 min

7. „Dwugłowy smok”, reż. Jadwiga Kocur, 2006, 35 min 

„Porwanie Europy. Historia warszawskiego 20-lecia międzywojennego”, reż. Jadwiga Kocur, 2009, 40 min

8. „Poème Eléctronique”, reż. Le Corbusier, Edgard Varese, 1958, 8 min

„Dom”, reż. Walerian Borowczyk, Jan Lenica, 1958, 11 min

„Tango”, reż. Zbigniew Rybczyński, 1980, 8 min

„Oj! Nie mogę się zatrzymać”, reż. Zbigniew Rybczyński, 1975, 10 min

9. „Koyaanisqatsi”, reż. Godfrey Reggio, 1983, 87 min

Helman Alicja, Pitrus Andrzej, Podstawy wiedzy o filmie, Gdańsk 2008;

Habdas Marta, Przestrzeń jako film – architektura w perspektywie badań nad audiowizualnością, „Przegląd Kulturoznawczy” 2013, nr 3 (17), s. 234-247
http://www.ejournals.eu/Przeglad-Kulturoznawczy/Przeglad-Kulturoznawczy-2013/Numer-3-17-2013/art/2347/