Najistotniejszym kryterium oceny pracy studenta jest zaangażowanie w realizowane zadania.

Składowe oceny końcowej:

- wykonanie zadań - poziom wykonania, autorstwo wypowiedzi,

- obecność na zajęciach - sukcesywna analiza projektowa dotycząca zadanego tematu,

- aranżacja wystawy na koniec semestru - współudział, odpowiedzialność za wspólną prezentację.

Cel poznawczy:
Nabyte doświadczenia i umiejętności obok wymiernej korzyści wzbogacającej spektrum odniesień pozwalających na odbiór istniejących dzieł sztuki, przede wszystkim stanowią wystarczający potencjał dla stworzenia własnej - autorskiej wypowiedzi plastycznej.
Bardziej odpowiedzialne, dojrzalsze doświadczenia dotyczące zarówno procesu kreacji jak i percepcji dzieła pozwalają dalece pełniej uczestniczyć w sferze wydarzeń artystycznych.

Cel kształcący:
Charakter zajęć i tematy proponowanych zadań, zapoznają studentów z procesem analizy interpretacyjnej koniecznej dla budowy określonej wypowiedzi. Proces ten realizowany w ścisłym powiązaniu z wyborem jak i przetworzeniem proponowanych materiałów, wymaga zapoznania z technologiami i metodami obróbki.
Wzbogacony warsztat doświadczeń i umiejętności ma wpływ na skalę stosowanych środków ekspresji plastycznej.Nadto istotnym celem staje się świadomość uwarunkowań ekspozycyjnych.

Cel praktyczny:
Bezpośrednie doświadczenia w obszarze kreacji artystycznej uświadamiają złożoność tego procesu.
Stanowią jednocześnie podstawę dla krytycznej oceny zjawisk kreowanych w tym obszarze.
Nadto wskazują na wagę i skuteczność komunikatów z obszaru działań artystycznych funkcjonujących w wymiarze społecznym, nie abstrahując od odpowiedzialnej postawy.

Studenci są angażowani do wykonania dwóch zadań. Proponowane tematy- stawiane problemy, są szeroko omawiane. Wskazywane są również przykłady istniejących, pokrewnych wypowiedzi artystycznych.
W wypadku jednego z zadań kładziony jest nacisk na konieczność posłużenia się tradycyjnymi technikami rzeźbiarskimi. W wypadku drugiego zadania obszar doświadczeń z zakresu stosownych technik jest poszerzony o współczesne środki ekspresji.
Każde z zadań w procesie omawiania wstępnych projektów, stopniowo staje się autonomicznym procesem twórczym każdego ze studentów, co umożliwia właściwą ocenę wiedzy i umiejętności jakimi dysponują uczestnicy zajęć.
Odpowiedzi na stawiane zadania są wynikiem komplementarnego procesu poczynając od szerokiej wstępnej analizy tematu, szeregu korek na poziomie idei jak i w procesie materiałowej realizacji, po sposób ekspozycji - najbardziej optymalny dla gotowej pracy.

Indywidualna praca z każdym studentem w formie dialogu. Prowadzenie korekt dotyczących realizowanego zadania.

Od pytań o wartości ponadczasowe, po pytanie o miejsce człowieka we współczesnym świecie.

Od archetypicznych odniesień kulturowych, po masowe wytwory kultury.

Beuys Joseph „Teksty, komentarze, wywiady” Akademia Ruchu. Centrum Sztuki Współczesnej Warszawa

Władysław Strzemiński „Teoria Widzenia” Wydawnictwo Literackie 1974

Tematyczne i monograficzne opracowania albumowe z zakresu rzeźby.

nie dotyczy

Proponowany program zajęć pozwala na uczestnictwo osobom, które do tej pory nie miały kontaktu z dziedziną rzeźba.

Program zajęć pełni rolę wprowadzenia do dziedziny rzeźba. Proponowane zadania inicjują proces definiowania prostej wypowiedzi plastycznej. Ze szczególną uwagą poświęconą analizie elementów budujących przekaz ideowy.