- znajomość zasad funkcjonowania przestrzeni scenicznej, znajomość nazewnictwa elementów techniki scenicznej,

-umiejętność wykonania poprawnej kompozycji przestrzennej,

-umiejętność wykreślania planów sceny (wykonanie rysunków technicznych z wymiarowaniem i pełnym opisem),

-umiejętność projektowania w makiecie.

-umiejętność interpretacji tekstu i zdefiniowania postaci dramatu za pomocą elementów kostiumu.

-umiejętności prawidłowego oświetlenia brył i płaszczyzn, właściwego doboru materiałów, faktur i barw, aby uzyskać zamierzony efekt artystyczny.

Dla studentów studiów II stopnia przez 4 semestry proponowany jest program bazujący na wiedzy o projektowaniu scenografii w obrębie budynku teatralnego, ale poszerzony o umiejętności kształtowania architektury spektaklu poza nim. Program zakłada poszerzenie podstaw projektowania kostiumu teatralnego. Znajomość przebiegu procesu projektowego i realizacji scenografii, min. przez wizyty na zapleczach scen teatrów i w warsztatach teatralnych, pozwoli studentom zdać sobie sprawę ze złożoności produkcji teatralnej.

Poszerzenie domeny scenografii poprzez działania performatywne w przestrzeni nieteatralnej tj. instalacja obiektów, projekcja obrazów czy dystrybucja dźwięków pozwoli na zbadanie zakresu percepcji widowiska. Posługiwanie się formami multimedialnymi w oparciu o animację komputerową i montaż filmowy dodatkowo wzbogaci wizualną jej warstwę.

Projektowanie Scenografii to kurs projektowania scenografii w tradycyjnie rozumianej przestrzeni teatralnej oraz poszerzenie domeny scenografii o działania performatywne w przestrzeniach poza teatrem.

Krytyczny namysł, zarówno nad tradycyjnymi konwencjami, jak i współczesnymi praktykami teatralnymi, pozwala znaleźć wspólny mianownik dla projektowania scenografii - jest nim narracja wizualna.

Scenografia rozumiana jako narracja wizualna posługuje się sugestywnym układem obrazów tworzącym spektakl / performans, ale także determinuje sposób jego odbioru.

Projektant scenografii decyduje o tym, co jest widziane oraz jak jest widziane. Wykorzystuje do tego celu istniejącą przestrzeń teatralną, z podziałem na scenę i widownię lub projektuje własną architekturę spektaklu. Przestrzenna relacja sceny i widowni jest jednym ze środków wyrazu, obok precyzyjnie dobranej materialnej struktury spektaklu, barwy czy natężenia światła. Kostium dopełnia całości.

Wykłady, prezentacje multimedialne, zajęcia projektowe, analiza i interpretacja materiałów źródłowych (teksty dramatów, libretta oper etc), wycieczki dydaktyczne (wizyty w trójmiejskich teatrach).

-zasady techniki teatralnej, zasady komponowania przestrzeni scenicznej w obrębie budynku teatralnego i poza nim

- konwencje teatralne wynikające z historycznego rozwoju teatru i twórcza ich interpretacja

- obowiązujące w teatrze normy, przebieg cyklu projektowego i realizacji scenografii

- projektowanie kostiumów

- budowanie przestrzeni światłem,

- techniki teatru lalkowego

"History of theater"   tytuł wyd. w j.polskim: "Historia teatru" pod.red. Johna Russella Browna, Warszawa 1999

 "20,000 Years of Fashion: The History of Costume and Personal Adornment"  tytuł wyd.w j.polskim:"Historia mody"  autor:Francois Boucher, Wyd.Arkady

 "Dictionary of the Theatre: Terms, Concepts, and Analysis" tytuł wyd. w j.polskim: "Słownik terminów teatralnych" autor:Patrice Pavis, Ossolineum, 1993

 pozycje dostępne tylko w języku polskim:

"Krótka historia teatru polskiego" autor: Zbigniew Raszewski, PIW, 1977

"Teatr na skrzyżowaniu, przełom XX - XXI wieku" autor: Andrzej Żurowski, Tower Press Gdańsk 2003

"Historia ubiorów" autor: Maria Gutkowska-Rychlewska Ossolineum, 1968

Proponowana jest formuła warsztatów projektowych w ramach których studenci będą mogli uczestniczyć i pomagać w procesie realizacji spektaklu w wybranych instytucjach t.j.Teatr Wybrzeże, Opera Bałtycka czy Gdański Teatr Szekspirowski.

Optymalnie: zaliczenie 2 semestrów Podstaw Projektowania Scenografii na studiach I stopnia.

Zainteresowanie teatrem i sztukami performatywnymi